Bidden in Blijdorp

Statensingelkerk

Aan de Statensingel (vernoemd naar de middeleeuwse Staten van Holland), op de hoek met de Dresselhuys­straat, stond van 1934 tot aan de sloop in 1988 de gereformeerde Statensingelkerk. Het ontwerp was van de architect Abraham van der Kraan, een architect die gespecialiseerd was in het ontwerpen van gereformeerde kerkgebouwen. De kerk had een trapeziumvormige plattegrond en 1200 zitplaatsen. In 1977 werd het interieur nog grondig verbouwd, maar wegens het verminderd kerkbezoek en de hoge onderhoudskosten werd de kerk na de laatste dienst op 2 november 1986 buiten gebruik gesteld en twee jaar later gesloopt. Het orgel, gebouwd door de firma G. van Leeuwen & Zoon uit Leiderdorp, werd overgeplaatst naar de nabijgelegen gereformeerde Bergsingelkerk in de wijk Liskwartier.

Prinsekerk

In 1933 werd aan het eind van de Statensingel de Prinsekerk gebouwd. De naam werd ontleend aan het feit dat in 1933 het vierhonderd jaar geleden was dat Willem de Zwijger werd geboren. Het ontwerp kwam van de architecten Meischke en Schmidt. Het orgel werd in 1560 gebouwd voor de Laurenskerk. Het verhuisde in 1720 naar de Oosterkerk. In 1877
onderging het een zware restauratie waardoor een nagenoeg nieuw orgel ontstond. In 1933 werd het orgel in zijn geheel naar de nieuwe Prinsekerk verplaatst. In de toren hangen drie luidklokken: de Juicher, de Roeper en de Trooster. Aanvankelijk werd de kerk gebouwd als Nederlands Hervormde kerk, na de sloop van de Statensingelkerk in 1988 werd hij ook als
gereformeerde kerk gebruikt. Later kerk van de Protestantse Kerk Nederland (PKN) en sinds 2012 is hij ook in gebruik door de Vereniging voor Zending in Nederland (IZB): Gemeente Noorderlicht.

O.L. Vrouw van de Rozenkrans en H. Albertus de Grote

De katholieken gingen tot 1940 naar de redelijk nabijgelegen O.L. Vrouw van den H. Rozenkrans aan de Provenierssingel (Provenierskerk). Blijdorp had een gereformeerde kerk (de Statensingelkerk) en een Ned. Hervormde kerk (de Prinsekerk). Toen de wijk eind jaren 30 steeds verder uitbreidde werd door de katholieke parochie besloten tot de bouw van een eigen rooms-katholieke kerk op de hoek van de Van Aerssenlaan en de Stadhoudersweg, met ingang aan de Nicolaas Ruyschstraat; de Albertus de Grote kerk.

Het ontwerp was van de Amsterdamse architect Ed Cuypers. Na de sluiting van de Provenierskerk in 1975 werd de parochie toegevoegd aan de parochie van St. Albertus de Grote, en werden diverse objecten, waaronder de kruiswegstatie en het Mariabeeld, overgebracht naar de nieuwe katholieke kerk. In 2000 werd de kerk gerestaureerd. Het roosvenster in de voorgevel werd in 2007 geplaatst.

Het kerkgebouw wordt ook gebruikt door de Portugese parochie Nossa Senhora da Paz (Onze Lieve Vrouw van de Vrede),

Michaelkerk

De Rotterdamse Christengemeenschap bestaat al sinds 1929. Zij hadden aanvankelijk geen eigen kerkgebouw maar hielden diensten in woonhuizen. In 1966 werd een stuk grond aangekocht in Blijdorp en werd aan de Lumeystraat de Michaëlkerk gebouwd door architect Henk W.M. Hupkes, die naast het gebouw ook het interieur ontwierp. Deze moderne kerk is volgens de antroposofische principes gebouwd: organische vormen gebaseerd op de gulden snede en gemaakt van natuurlijke materialen zoals hout, baksteen en natuursteen. De kerk is door de gemeente Rotterdam op 12 juli 2007 officieel erkend als een modern monument van organische bouwkunst.

Synagoge

De eerste synagoge in Rotterdam werd al in de 17de eeuw gesticht door de Portugees-Joodse Gemeente en was gevestigd aan de Glashaven. Met de komst van meer joden naar Rotterdam werden meer synagogen ingewijd, o.a. aan de Boompjes in 1725 en een nieuwe centrale synagoge aan de Botersloot in 1891.

Voor de bewoners van Blijdorp en Bergpolder werd in 1937 een kleine buurtsynagoge aan de Walenburgerweg gesticht, synagoge Hamerkaz. Deze werd in de oorlogsjaren opgeheven.

Bij het bombardement van Rotterdam in 1940 zijn veel synagogen verwoest. In 1954 werd aan het A.B.N. Davidsplein, net voorbij de winkels van het Bentinckplein, de nieuwe grote synagoge Lel Yom ingewijd.

Het plein is vernoemd naar Aaron Davids, de Rotterdamse opperrabbijn van 1930 tot 1943. Hij kwam om in het concentratiekamp Bergen-Belsen.