Bentinckplein

Het Bentinckplein is genoemd naar Willem graaf Bentinck van Rhoon (1704-1774), een in Engeland geboren Nederlandse edelman en politicus. Hij had als lid van de ridderschap van Holland zitting in de Staten van Holland en West-Friesland. Willem Bentinck deelde in het Hollandse bezit van zijn in 1709 gestorven vader en werd zo heer van Rhoon en Pendrecht en eigenaar van Huis Sorghvliet, het huidige Catshuis. Zijn jongere broer Charles erfde de oude landgoederen van de Bentincks in Overijssel en het kasteel Het Nijenhuis.

Willem Bentinck was een zeer gereserveerde en stugge aristocraat die desondanks de gave had om diplomaat te zijn. Hij werd een van de belangrijkste adviseurs van stadhouder Willem IV die aan Bentinck zijn verheffing tot erfstadhouder dankte.
Er wordt verondersteld dat Willem Bentinck zo stug en gesloten was om praatjes te voorkomen; zijn vader was de favoriet en volgens vele tijdgenoten ook de minnaar van stadhouder Willem III geweest.

Noodwinkels en gaarkeuken

Tijdens het bombardement van 14 mei 1940 werden naast woningen ook veel bedrijven en winkels in de binnenstad van Rotterdam verwoest. Alleen van de Bijenkorf stond nog een deel overeind. Het gebouw kon na herstelwerkzaamheden weer open. Er werd direct aan een wederopbouwplan gewerkt om alle door het bombardement dakloos geraakte burgers van noodwoningen te voorzien. Ook werden tijdelijke voorzieningen gerealiseerd om de verwoeste winkels, kantoren, bioscopen, theaters en horeca te vervangen.

Naast stroken noodwinkels op verschillende plekken in de stad werden er twee speciale noodwinkelcentra gebouwd. Veel winkeliers van de Noord-Blaak gingen samen verder in Dijkzigt, op de plaats van het huidige Nieuwe Instituut. Op het Bentinckplein werd winkel­stad Blijdorp gebouwd. Er waren aan en rond het plein ruim zestig winkels gehuisvest.
Bekende namen zijn de warenhuizen HEMA, De Klerk, Galeries Modernes en Esders Kledingmagazijn.
Er vestigden zich ook speciaalzaken zoals lederwarenhandel Kerstholt, sigarenwinkel Van Dalen, boekhandel Berkelouw, bloemhandel Barendse, viswinkel Knoester en het café van T. Meijer. In winkelstad Blijdorp werd ondanks de schaarste aan materialen en de beperkte tijd een feestelijk geheel gecreëerd. Sommige panden hadden maar één verdieping, deze kregen een houten decorgevel. Door de witgeverfde of -gepleisterde gevels had het geheel een optimistische uitstraling.
Tegen het einde van de oorlog, tijdens de honger­winter van 1944-45, werd aan het Bentinckplein ook een houten uitdeel­lokaal van de Centrale Keuken geopend, waar men tegen inlevering van enkele voedselbonnen een warme maaltijd kon krijgen.

Wederopbouw

De noodwinkels bleven veel langer staan dan gepland, de laatste panden aan de Nieuwe Binnenweg bleven zelfs tot 1976 staan. Er is in Rotterdam nog één noodgebouw over: Restaurant Old Dutch aan de Rochussenstraat. De twee grote nood­winkelcomplexen Dijzigt en Blijdorp werden in 1953 grotendeels gesloopt. Op de vrijgekomen plek werd een winkel­centrum met woningen gebouwd; de Europaflat met 18 maisonnettes, café-restaurant Statenhof en 11 winkels, met als bekendste bakker Van der Meer & Schoep, groente­winkel Chris de Graaf en boek­handel Van Setten.
Er werd ook een eengezinswoning gebouwd. Op de hoek van de Bentincklaan en de Statenweg verrees de Statenflat met in de plint een rij winkels, waaronder de bromfietsenwinkel van Willy van Gent. Tussen de Statenflat en de Europaflat stond een benzinestation van Esso en een kiosk waar kranten, tijdschriften, sigaretten en snoep werd verkocht. Deze laatste werd pas in 1988 afgebroken.